Stephanus de Clercq 1826-1886

Landgoed de Olmenhorst kent een bijzondere geschiedenis die teruggaat tot 1854, toen Stephanus de Clercq – telg uit een Amsterdams koopmansgeslacht – de pas drooggelegde gronden van de Haarlemmermeer aankocht. Hier legde hij de basis voor een groot akkerbouwbedrijf, zoals er in die tijd veel waren. Aardappelen, tarwe, vlas en erwten werden verbouwd, maar het was de aanplant van een fruitboomgaard aan het eind van de 19e eeuw die het bedrijf echt onderscheidde in de regio.

Willem de Clercq 1851-1912

In 1894, nadat de oorspronkelijke boerderij de Betsyhoeve afbrandde, werd op een centrale plek in een bosstrook een nieuwe boerderij gebouwd. Door de vele iepen (olmen) kreeg deze de naam ‘De Olmenhorst’. In 1906 kwam daar een karakteristieke houten villa bij, gebouwd door Willem de Clercq – de derde generatie – die zich met zijn gezin op het landgoed vestigde. Onder zijn leiding groeide de fruitteelt uit tot een belangrijke pijler van het bedrijf.

Stephen Willem de Clercq 1878-1938

Waren de eerste twee generaties nog herenboeren/bestuurders, die elders woonden, Stephen Willem (Willy) de Clercq (1878-1938) besloot zich op zijn bedrijf te vestigen. Hiervoor liet hij in 1906 de karakteristieke houten villa bouwen en een formele moestuin aanleggen, met tuinmuur en theeprieel. Deze opstallen zijn sinds 1985, samen met de grote boerderij, gemeentelijke monumenten. Onder Willy kreeg de fruitteelt een veel belangrijkere plek in de bedrijfsvoering. Vele nieuwe boomgaarden werden geplant en nieuwe schuren gebouwd, voor het bewaren en sorteren van het fruit.

Govert de Clercq 1909-1989

Zijn zoon Govert, die het bedrijf overnam in 1938, had een indrukwekkende staat van dienst, onder andere als verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarvoor hij werd onderscheiden met de Amerikaanse Medal of Freedom en de Britse King's Medal for Courage in the Cause of Freedom. In de laatste oorlogsjaren diende De Olmenhorst zelfs als hoofdkwartier van de Binnenlandse Strijdkrachten in de regio.

Vanaf de jaren ’70 en ’80 begon De Olmenhorst te veranderen. Govert stelde delen van het landgoed open voor jonge gezinnen en kunstenaars, waarmee een kleine gemeenschap ontstond. Die gemeenschapszin en creativiteit zijn nog altijd voelbaar op het landgoed, waar vandaag ateliers, woonhuizen en diverse publieksactiviteiten elkaar afwisselen.

Florian de Clercq 1960 - 2021

Met de komst van Florian de Clercq, de vijfde generatie, begon een nieuwe fase. Hij besloot zich volledig te richten op fruitteelt, en gaf de akkerbouw op. Toen ook de fruitteelt onder druk kwam te staan, verbreedde hij de bedrijfsvoering opnieuw: een kleine winkel, open dagen, educatieve programma’s en evenementen trokken een breder publiek naar het landgoed.

Samen met boomgaardmanager Anton Haalboom zette hij in op biologisch telen – een toen nog ongebruikelijke keuze. Ook het adoptieprogramma van de appelbomen kwamen uit zijn koker. Het bleek visionair. Inmiddels zijn de biologische appel- en perenboomgaarden van De Olmenhorst landelijk bekend en geliefd en mogen we onze boomgaarden delen met wel 12.000 adoptanten.

Amber Elisa, Julius en Liselotte sinds 2021

Na het overlijden van Florian in 2021 zetten zijn drie kinderen – Amber, Julius en Liselotte de Clercq – het familiebedrijf voort. Ieder van hen draagt op eigen wijze bij aan het beheer en de ontwikkeling van het landgoed. Hun doel is helder: het gedachtegoed van hun vader voortzetten én verder brengen. Dat betekent: duurzame teelt, openheid naar het publiek, ruimte voor ontmoeting en inspiratie, en het landgoed doorgeven aan volgende generaties in goede staat.

De Olmenhorst vandaag is een unieke plek van rust, natuur, historie en vernieuwing. Een plek waar bezoekers kunnen wandelen, proeven, leren en vieren. Van educatieve programma’s en zelfplukdagen tot bruiloften, evenementen en zakelijke bijeenkomsten. De boomgaard zindert van leven, het hele jaar door.

De 31 hectare van het landgoed vallen onder de Natuurschoonwet en zijn erkend als vrijwillig vogelreservaat. Daarmee is De Olmenhorst niet alleen een plek van erfgoed, maar ook van ecologische waarde – een groene oase midden in de Randstad.